49 jaar: Mijn laatste jaar als veertiger
Wat vliegt de tijd…Vandaag is mijn negenenveertigste verjaardag! Het is jammer genoeg ook de tweede verjaardag die ik in een lockdown vier. Maar afgelopen zondag ben ik totaal verrast door mijn vriendinnen en mijn kinderen met een party bus en een straat DJ. Wat heb ik daar ontzettend van genoten!
Elke verjaardag is een mooie mijlpaal om te reflecteren. Ben ik het afgelopen jaar op fysiek, mentaal, emotioneel en spiritueel gebied gegroeid? Wat heb ik geleerd? Wat heb ik gemanifesteerd in mijn leven? Voel ik me nog verbonden met mezelf? Heb ik in het moment geleefd? Is mijn intuïtie nog steeds mijn (innerlijke) kompas en zijn beslissingen daarop gebaseerd?
Er zijn altijd vragen die ik mezelf stel omdat groei volgens mij een van de redenen van het leven is.
Ik werd vrijgezel
Vijf jaar geleden stapte ik in een gelukkige relatie met Arnoud nadat ik de beste en mooiste levenslessen had opgedaan als vrijgezel. Hij bleek mijn mannelijke versie te zijn en elke dag leren we nu samen over onszelf en het leven.
Ik werd alleenstaande moeder
Vrijgezel zijn was niet mijn enige nieuwe rol na de scheiding maar ik werd ook een alleenstaande moeder. En de innerlijke beschermende leeuwin kwam in mij naar boven. Ons leven stond op zijn kop toen we uit huis moesten en wij niet meteen een andere woning hadden. Toen die noodzakelijke urgente woning vrij kwam, bleek het een huis met schimmels en een boiler te zijn. Dat was een dieptepunt in ons leven en wat waren we blij dat we na bijna twee jaar konden verhuizen naar een grotere en betere woning. Daar kon ons nieuw leven echt weer beginnen!
Responses