Hou een dagboek bij: schrijven brengt innerlijke rust
Shit van je afschrijven lucht op! En nee niet op een graffiti muur of op social media waar de hele wereld het kan zien, maar heel eenvoudig in een (online) dagboek. Het is namelijk bewezen dat een dagboek bijhouden diverse pluspunten heeft zoals het opheffen van emotionele blokkades, het vergroten van je zelfbewustzijn, het onthouden van belangrijke informatie en nog veel meer!
Schrijven brengt innerlijke rust. Althans bij mij wel! Niet alleen kan ik mijn emoties en mijn dag reflecteren, ik kan ook iemand de huid vol schelden zonder dat die persoon het door heeft. Heerlijk! Het is wel mooi uit mijn systeem! Ik hield op de lagere school al een dagboek bij. Geen idee wat ik er eigenlijk in schreef, maar de behoefte om gebeurtenissen te registreren en over mijn gevoelens te schrijven zat er al vroeg in. Toen ik volwassen werd stopte ik er mee. Af en toe hield ik wel een schriftje bij om er wat in te schrijven, maar toch had ik elke keer die angst dat iemand anders het zou lezen. Dat zorgde ervoor dat ik niet eerlijk tegenover me zelf kon zijn en dus was mijn beste vriendin Meriam jarenlang mijn uitlaatklep.
Behoefte om te schrijven
Het begon ineens weer te kriebelen toen ik richting de veertig ging…ik wilde zo graag weer bewuster leven. Dagen, weken, en maanden en zelfs jaren vlogen in een blinde vaart voorbij. Herinneringen ja, intensiteit nee. Dag in, dag uit bezig zijn met de kids, een druk sociaal leven, hoppen van het ene weekend naar het andere en tussendoor de welbekende dagelijkse sleur. “Damn! Is het alweer Kerst?”, was elk jaar een terugkomende opmerking van me. In mijn gevoelsleven leek het net een maand geleden! Ik wist dat er iets moest veranderen, anders vloog mijn leven mij voorbij! Hoe zou ik weer diepte in mijn leven krijgen?
Stap 1. Opschrijven wat ik mee maak en wat ik voel. Dan is dat tenminste geregistreerd!
Stap 2. Maar hoe, wat en waar? Een dagboek! Maar met de hand schrijven is zoooo nineties! Buiten dat gaan mijn gedachten wel 100 km per uur en mijn hand kan die niet bijhouden. Thank God voor Google want daar vond ik Penzu: een (gratis) online dagboek met password waar privacy priority #1 is en waar het schrijven zo natuurlijk gaat op de fantastische schrift lay-out. Het is ook altijd toegankelijk: of via je computer of smart phone (betaald). Dus op de raarste tijdstippen en gekste plekken kan jij je ei kwijt! En geen gesjouw met boekjes!
Nadat ik toentertijd een account aanmaakte begon ik voorzichtig mijn dagelijkse bezigheden en gevoelens op papier te zetten. Beetje bij beetje begon ik weer bewust te raken van wat er in mijn leven afspeelde en kon ik mijn ware gevoelens veilig kwijt….Geen idee of het met elkaar te maken had maar waarschijnlijk had het zo moeten zijn want binnen een maand na mijn eerste ‘entry’ begon mijn rollercoaster leven: ik ging scheiden. Verdriet, boosheid en lachen om de absurditeit van situaties: ik schreef alles in Penzu!
Lees ook: Geef je eigenwaarde een boost met deze levensregels
Dagboek als vertrouwenspersoon
Penzu werd mijn beste digitale vriendin! Een dagboek luistert naar je zonder oordeel. Ruzie? Schelden? Dan ramde ik mijn vingers over die arme toetsenbord en schold ik de schuldige helemaal kapot. Hoe vaak ik wel niet mensen en situaties online heb vervloekt om me daarna weer een opgelucht mens te voelen! Soms jankend schrijvend achter mijn laptop omdat ik van binnen doodging van verdriet. Maar wat luchtte dat op….de spanning was eraf en ik kon de wereld weer aan. In een dagboek kan je ook jouw onzekerheden kwijt. Stel jezelf eerlijke en realistische vragen om er achter komen wat de oorzaken daarvan zijn. Breng stilte in je hoofd en je hoort de antwoorden. Een stukje mindfulness training krijg je er onbewust bij!
Dagboek als accountability partner
Het heerlijke aan een dagboek is dat je er echt van alles in kan schrijven. No rules. Of het nu om dagelijkse gebeurtenissen of gevoelens gaat. Misschien over het verleden (zoals het schrijven over een traumatische ervaring), jouw hedendaagse avonturen of je opwindende toekomstplannen. Ik gebruik Penzu bijna dagelijks. Als ik naar bed ga reflecteer ik over mijn dag, maar schrijf ik ook mijn intenties voor de volgende dag op. Het houdt me accountable want ik schrijf aan het einde van de dag op welke intenties ik daadwerkelijk heb gerealiseerd. Ik word namelijk heel makkelijk afgeleid, maar gelukkig zorgt Penzu ervoor dat ik de afspraken met mezelf na kom!
Schrijven brengt innerlijke rust
Dankbaar ben ik voor mijn Penzu account. Het heeft me zoveel gebracht! Innerlijke rust bijvoorbeeld. Voor jezelf schrijven doet zoveel goeds: het helpt jou gebeurtenissen en gevoelens te herinneren en jouw goede, maar ook jouw slechte levenservaringen te analyseren. Ik stelde mezelf tijdens het schrijven altijd de juiste vragen om uiteindelijk tot de kern van een probleem te komen. Op één of ander manier gaf het schrijven mij de ruimte om dingen van een afstand te bekijken en zo steeds dieper te komen naar het ware probleem. Het hielp mij om mezelf beter te begrijpen maar ook om te dealen met zelf saboterende gedachten. Het opende mijn ogen voor mijn eigen fouten en gaf mij de tools om die te rectificeren. Beetje bij beetje begon ik terug te komen naar wie ik daadwerkelijk was, werden mijn principes steeds duidelijker en vond ik manieren om die op een fijne maar duidelijke manier te communiceren.
Ik kan me geen leven zonder mijn online dagboek voorstellen. Het geeft me rust, want opgekropte emoties ken ik nauwelijks. Het brengt helderheid in mijn hoofd omdat ik door schrijven verwarde emoties op een rijtje kan zetten. Tegenwoordig word ik zelden boos maar als dat zo is dan ram ik nog steeds dat toetsenbord bijna kapot! Het lucht heerlijk op!
Hou jij een dagboek bij?
Liefs,
Nee, vroeger wel. Nu eigenlijk niet meer, hoewel ik soms wel korte notities maak. Maar een dagboek werkt beslist therapeutisch dat ben ik helemaal met je eens.
Het is zeker therapeutisch want de antwoorden zitten vaak al in je en als je schrijft hoor je de antwoorden. Daarom vind ik schrijven in mijn dagboek heel fijn.
Van kind af aan schrijf ik inderdaad al een dagboek. Ik heb het nog nooit terug gelezen, maar het helpt inderdaad om alles van je af te schrijven!
Grappig dat je het niet terugleest he? Dat doe ik ook vrij weinig maar het schrijven helpt wel om mijn emoties te verwerken en mijn systeem te reinigen van onrust.
ik heb het vroeger inderdaad ook gedaan. En ik merk op de moment dat ik het emotioneel zwaar heb dat ik toch even een kladje erbij pak om mijn emoties weg te schrijven. Ik vind het een super mooi idee dat online account met een dagboek. Tegenwoordig kan ik prima mijn emoties kwijt, door lekker te gaan sporten.
Sporten is heerlijk om te ontladen! Met schrijven ga ik een level dieper want dan kan ik de gedachten niet alleen ontladen maar ook op een rijtje zetten en analyseren. Probeer het eens om wekelijkse basis te doen. Je gaat achter dingen komen over je zelf die je nog niet wist.
Goed geschreven stuk! Heb het echt met plezier gelezen (en dat doe ik helaas niet vaak), dus wilde dat graag als eerste even kwijt.
Maar over het dagboek.. Ja vroeger hield ik er wel eentje bij, tegenwoordig eigenlijk niet meer. Behalve mn blog dan, maar dat is natuurlijk niet 100% Gun mezelf de tijd denk ik niet. Tijdens mn zwangerschappen deed ik het wel, dat luchtte inderdaad op. Je krijgt weer ruimte in je hoofd voor andere dingen.
Misschien moet ik het toch maar eens doen. Op schrift denk ik dan, dat vind ik zelf wel weer prettig. Wie weet..
Dank je wel Merel! Wat leuk om te horen!
Probeer het weer eens…alleen al het op een rijtje zetten en analyseren van je emoties brengt rust. Hoeft ook helemaal niet zo lang te duren hoor. Het duiken in jezelf is zo fijn om te doen.
Penzu heb ik ooit eens gedownload, maar niets meer mee gedaan. Nu ik jouw artikel lees denk ik echt dat dat zonde is. Ik denk dat ik heel veel in een (digitaal) dagboek kwijt zou kunnen.
Vraag weer het wachtwoord op en begin gewoon te schrijven over je gevoelens. Je zult zien dat er dingen naar boven komen waarvan je niet wist dat je die heb. Ik heb met schrijven in mijn dagboek ontdekt wat mijn onzichtbare belemmeringen zijn en ben daar als persoon zo van gegroeid. Just do it!
Ik hou geen dagboek bij. Vroeger deed ik het al sporadisch. Nu werkt bloggen voor me als dagboek en kan ik van me afschrijven. Merk inderdaad dat het rust geeft.
Met bloggen kan je inderdaad veel van je afschrijven. Zelf kan ik mijn diepste gevoelens niet online en in het openbaar kwijt en kan ik in mijn dagboek eerst analyseren waar bepaalde gevoelens vandaan komen en dan oplossingen voor te vinden. Daarna kan ik er wel in een blog daar over vertellen.
Ik heb echt dagboeken vol geschreven altijd, maar de afgelopen jaren schrijf ik vooral online. Bepaalde dingen schrijf ik overigens nog wel ‘prive’ op, maar dan gewoon in een wordbestand op mijn pc.
Voordat ik Penzu ontdekte wilde ik ook in een wordbestand over mijn gevoelens schrijven. Ik vond het risico dat iemand dat kon lezen toch te groot en kon ik niet volledig eerlijk tegenover mezelf zijn. In een gesloten online dagboek kan ik echt mijn ware gevoelens kwijt.
Ik hield vroeger een dagboek bij. Nu blog ik als ik iets kwijt wil
Ik probeer wel eens een dagboek bij te houden maar ik moet het accepteren dat ik er gewoon erg slecht in ben
Als kind hield ik ook altijd dagboek bij. Ik heb een hele stapel. Nu heb ik geen dagboek meer, maar wel een blog : )